13 sierpnia /Tajemnice radosne/

I. Zwiastowanie NMP
Nie zapominajmy, że jesteśmy dziećmi Boga.
Oto Archanioł przychodzi i przynosi posłanie... "Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?". Słowa wypowiedziane przez naszą Matkę przywodzą mi na myśl, na zasadzie kontrastu, rozliczne nieczyste uczynki ludzi... również i moje. Jakże nienawidzę teraz tych niskich, godnych pogardy przyziemnych czynów... Ileż postanowień. "Niech mi się stanie według twego słowa". Na to zawołanie spełniają się słowa Dziewicy: Słowo staje się Ciałem. Pierwszy dziesiątek dobiega końca... Jeszcze mam chwilę czasu, aby powiedzieć mojemu Bogu, zanim powie to ktoś inny, "Jezu, kocham Cię".

II. Nawiedzenie św. Elżbiety
Ciesz się dobrem i darami Boga. Wzruszaj się piękną miłością Józefa, raduj się wielkim sercem Maryi. Tam gdzie radość i Boże błogosławieństwo tam rodzi się życie. "Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?". Dziękujemy Ci Maryjo za Twoje świadectwo pięknej miłości.

III. Narodzenie Jezusa

Ogłoszono dekret cesarza Augusta, nakazujący spis ludności całego imperium. Każdy więc musi udać się do miasta swoich przodków. A ponieważ Józef pochodzi z domu i rodu Dawida, dlatego zdąża z Dziewicą Maryją z Nazaretu do miasta króla Dawida, Betlejem w Judei. I w Betlejem przychodzi na świat nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus! Nie ma dla Niego miejsca w gospodzie; rodzi się w stajni. A Matka Jego owija Go w pieluszki i kładzie w żłobie. Zimno. Ubogo. Pomagam Józefowi. Jaki dobry jest Józef! Traktuje mnie jak syna. Wybacza mi nawet, gdy biorę Dzieciątko na ręce i godzinami powtarzam Mu słowa pełne słodyczy i tkliwości. I całuję Go - ucałuj Go również! I kołyszę Go w swoich ramionach, śpiewam Mu i nazywam Go Królem, Miłością, moim Bogiem, moim Jedynym, moim Wszystkim! Jak śliczne jest Dzieciątko... i jakże krótki jest ten dziesiątek różańca!
/ks. Edmunt Kruk/

IV. Ofiarowanie w świątyni
Gdy nadchodzi czas oczyszczenia Matki według Prawa Mojżeszowego, Dzieciątko zostaje przyniesione do Jerozolimy, aby być przedstawione Panu. Tym razem, mój mały przyjacielu, ty będziesz tym kto poniesie klatkę z gołębiami. Popatrz, Ona - Niepokalana - podporządkowuje się prawu, jakby była osobą skalaną. Czyż przykład ten nie stanowi dla ciebie, dzieciaku, pouczenia, że należy wypełniać święte Prawo Boże nie bacząc na własną ofiarę? Oczyścić się! My obaj z pewnością potrzebujemy oczyszczenia, pokuty, aby przez nią odnaleźć Miłość, Miłość, która niczym rozpalone żelazo zdoła wypalić wszelką nieczystość dusz naszych i będzie jak ogień zapalający Boży płomień w nędznej czeluści naszych serc. Pewien sprawiedliwy i pobożny człowiek przyszedł do świątyni wiedziony natchnieniem Ducha Świętego (było mu objawione, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Chrystusa); bierze On Mesjasza w swoje ramiona i mówi do Niego: "Teraz, o Władco pozwól odejść słudze twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie"./ks. Edmunt Kruk/

V. Znalezienie w świątyni
Gdzie jest Jezus? Maryjo, gdzie jest Dzieciątko? Maryja płacze. Na próżno obaj biegamy pomiędzy ludźmi, od karawany do karawany: nikt Go nie widział. Józef, który usiłował powstrzymać łzy, płacze również... I ty też płaczesz... i ja. Ja, mały i prosty człowiek, wypłakuję moje oczy i wznoszę ku niebu moje błagania... aby przeprosić za te wszystkie razy, kiedy traciłem Go z mojej winy i kiedy nie płakałem. Jezu, obym Cię już nigdy nie utracił... Połączyły nas teraz nieszczęście i żal, tak jak przedtem złączył nas grzech. A z głębi naszego jestestwa wydobywa się ogrom szczerej boleści i żarliwych zapewnień, których niepodobna tu opisać. I gdy przychodzi pocieszenie i radość z powodu odnalezienia Jezusa - nie było Go przez trzy dni, bo debatował z nauczycielami Izraela, odnosimy wrażenie, że i naszym obowiązkiem jest opuścić dom, rodzinę i pójść służyć Ojcu Niebieskiemu. /ks. Edmunt Kruk/