Koronka do Miłosierdzia Bożego - teksty na 294WPP

Dzień czwarty

Koronka do Bożego Miłosierdzia

Św. Faustyna zapisała w swoim Dzienniczku następujące słowa Pana Jezusa: "Otworzyłem swe serce, jako żywe źródło Miłosierdzia, niech z niego czerpią wszystkie dusze życie, niech się zbliżą do tego morza Miłosierdzia z wielką ufnością. Grzesznicy dostąpią usprawiedliwienia, a sprawiedliwi w dobrym utwierdzenia" (Dz. 1520). Odmówimy teraz Koronkę do Miłosierdzia Bożego pamiętając o obietnicach, jakie Pan Jezus przywiązał do tej modlitwy, kiedy to mówił do św. Faustyny: "(...) odmawiaj nieustannie tę koronkę, której Cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom, jako ostatnią deskę ratunku; chociażby był grzesznik najzatwardzialszy, jeżeli raz tylko zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego Miłosierdzia Mojego (...)" (Dz. 687).

Uwielbiam Cię, Stwórco i Panie utajony w Najświętszym Sakramencie. Uwielbiam Cię za wszystkie dzieła rąk Twoich, w których mi się ukazuje tyle mądrości, dobroci i miłosierdzia. O Panie, rozsiałeś tyle piękna po ziemi, a ono mi mówi o piękności Twojej, choć jest tylko słabym odbiciem Ciebie, niepojęta Piękności. A choć się ukryłeś i utaiłeś, i zataiłeś piękność swą, oko moje oświecone wiarą dosięga Ciebie i dusza moja poznaje Stwórcę swego, najwyższe swe dobro, i serce moje całe tonie w modlitwie uwielbienia (Dz. 1692).

Panie Jezu Miłosierny, dziękujemy Ci za słowa otuchy, które napełniają nas ufnością w Twoje Miłosierdzie. Pragniemy nie tylko prosić Cię o łaski, ale przede wszystkim uwielbiać Twoje niezgłębione Miłosierdzie, jakie nam nieustannie okazujesz. Chcemy uwielbiać Ciebie ukrytego pod postacią chleba.